بررسی عددی رفتار دینامیکی مخلوط خاک-تراشه لاستیک فرسوده

حجم عظیم لاستیک های فرسوده با توجه به تجزیه نشدن در طبیعت باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی فراوان شده است که رفع آن از دغدغه های اصلی کارشناسان این حوزه است. در سال های اخیر به استفاده مجدد از این مواد در صنایع مختلف بسیار توجه شده است. این مواد به دلیل حالت الاستیک و توانایی زیاد در جذب انرژی به عنوان یکی از شناخته شده ترین میراگر ها محسوب می شوند. با توجه به این که کاهش لرزش های رسیده ناشی از زلزله، به سازه، از موثر ترین روش های مقابله با نیروی های زلزله است، لذا به نظر می رسد استفاده از مخلوط خاک-تراشه های لاستیک فرسوده در زیر پی می تواند به عنوان نوعی میراگر عمل کرده و اثرات امواج حاصل رسیده به زیرسازه را کاهش دهد. در این تحقیق مصالح مذکور به عنوان میراگر در زیر پی، مدل شده و تأثیر عمق سنگ بستر بر روی عمل کرد مخلوط در حوزۀ زمان و فرکانس بررسی شده است. نتایج نشان می دهد این مصالح دامنۀ تشدید، شتاب و انرژی رسیده به سطح زمین را به شدت کاهش می-دهد. همچنین با افزایش عمق سنگ بستر عمل کرد این مصالح به عنوان جداساز لرزه ای کاهش می-یابد. مصالح مذکور در زلزله های شدید نسبت به زلزله های ضعیف، عمل کرد بهتری دارد. مزیت این روش نسبت به روش های مشابه هزینۀ پایین، دسترسی آسان به منابع، عدم نیاز به تکنولوژی بالا و رفع هم زمان دو مشکل (لرزش های زلزله و مسائل زیست محیطی) است.